Ontdek praktische info, nieuws en tips voor senioren.

article

Gezinsolidariteit als factor in het welzijn van ouderen

Advies /

Salomé Quintard en Virginie Godeau zijn twee collega's die een thuishulp- en ondersteuningsdienst beheren voor kwetsbare mensen. Salomé Quintart is zelfstandig maatschappelijk werkster en Virginie Godeau is psychologe. 

De steun in het dagelijkse leven van ouderen heeft hen in staat gesteld de complexiteit van gezinsrelaties en hun impact op het welzijn van onze senioren te begrijpen. 

Gezinsondersteuning, die vaak door kinderen wordt ondersteund, levert een cruciale bijdrage aan het welzijn van onze ouderen. De steun heeft hen echter meer bewust gemaakt dat deze familiesolidariteit ook spanningen, conflicten en uitputting met zich mee kunnen brengen. Deze meningsverschillen kunnen zich op verschillende niveaus manifesteren: Tussen broers en zussen, wanneer bijvoorbeeld een gezinslid zijn mening wil opleggen aan de andere leden. Of op niveau van de kind-ouderrelatie zelf. 

Het is daarom essentieel om de redenen van deze observatie te onderzoeken en actief op zoek te gaan naar oplossingen en ondersteuning voor deze lijdende gezinnen : 

Één van de oplossingen om deze moeilijkheden te verhelpen, is door gezinnen en senioren de complementariteit tussen familiesolidariteit en externe solidariteit te bevorderen. Het lijkt hen essentieel om te onthouden dat inzetten van professionele hulp niet voor doel heeft om leden van de privésfeer uit te sluiten.

Het is belangrijk om te beseffen dat mantelzorgers aanzienlijke investeren. Dit kan leiden naar een fysieke overbelasting, maar vooral een emotionele overbelasting en kan zwaar wegen.  Het is daarom in het belang van het gezin en de ouder om te kiezen voor hulp uit beide hoeken: hulp uit de privésfeer en professionele hulp, die de nodige ondersteuning zou kunnen bieden. 

Bovendien zijn het beheer, de uitvoering en de coördinatie van deze twee sferen vaak energieslopend voor het gezinslid die verantwoordelijk is voor de oudere. Veel voorkomend bevindt deze persoon zich in een delicate positie tussen de familiesfeer en de oudere. Enerzijds wil men gerustgesteld worden over de veiligheid van de ouder en anderzijds de oudere die op zijn beurt tegen beter weten in, niet van zijn beslissingsbevoegdheid wil worden beroofd: “Ik weet wat goed voor mij is!” 

Door dit professionele hulpaanbod kunnen mantelzorgers dit management in perspectief plaatsen en een rustige en gezonde relatie met hun ouders onderhouden. Ze vinden het belangrijk dat de verantwoordelijke weet dat er een mogelijkheid bestaat om dit beheer gedeeltelijk te delegeren aan een externe persoon. Ze benadrukken dat familiesolidariteit essentieel is voor het psychologisch welzijn van ouderen, maar wanneer de gezinskring uitgeput, afwezig of tegenstrijdig blijkt te zijn, moeten we oplossingen naar voren brengen.  

Het voorstellen van externe ondersteuning brengt nog een andere moeilijkheid met zich mee. Namelijk het accepteren van deze hulp. Oudere mensen geven niet graag toe dat ze hulp nodig hebben. Door hieraan toe te geven, hebben ze het gevoel verzwakt te zijn, en denken ze niet meer in staat te zijn om voor zichzelf te zorgen. Dit vergroot hun ongemak aanzienlijk. 

Om deze moeilijkheden te boven te komen, merken ze op dat het belangrijk is om een openhartig gesprek te hebben met de persoon in nood. Zij adviseren om open kaart te spelen en te vertellen waar er zich juist zorgen om gemaakt wordt, dat het een enorme opluchting zou zijn wanneer het geliefd familielid van tijd op tijd eens vergezeld zou zijn.  

Deze uitwisseling kan het voor senioren gemakkelijker maken om hulp te accepteren, omdat ze het accepteren om iemand anders te ‘behagen’. Aan de andere kant is het essentieel om de behoeften van de persoon te kennen, en hem eigenaar van zijn eigen keuzes te laten zijn.  De ingezette eerste hulp is soms niet meteen de meest geschikte hulp in de ogen van de persoon in nood, maar er is altijd ruimte voor verbetering en ze gaan steeds op zoek naar de beste formule om onze senioren en familie gerust te stellen. 

Om de ongelijkheden in het gezin en de eenzaamheid die sommige mensen kunnen tegenkomen te verhelpen, bieden seniorenverenigingen op verschillende manieren ontmoetingen aan: uitwisseling ruimten tussen mantelzorgers, activiteiten tussen senioren, het opzetten van diensten aangepast aan thuisondersteuning, ondersteuning bij het vinden van een rusthuis, ... Met deze initiatieven kan iedereen weer vertrouwen krijgen in zijn vaardigheden. Ze geven hen ook de mogelijkheid om met de andere deelnemers uit te wisselen en zo een sociaal leven op te bouwen. 

Tot slot is het vinden van de balans tussen het helpen van uw ouder terwijl u uw plaats als kind behoudt en het zorgen voor uw eigen evenwicht niet eenvoudig. Het belangrijkste om weten, is dat we er niet alleen voor staan.  Er zijn nog mensen die precies dezelfde weg bewandelen. Wissel contacten uit, klop op de juiste deur en indien u de wil heeft de juiste balans te vinden, bent u op de goede weg. 

Auteurs : Salomé Quintard en Virginie GodeauGrany Tea.